namí
Étymologie
- Dérivé de nami (« la mémoire »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | namí | namiyí | namití |
| 2e du sing. | namil | namiyil | namitil |
| 3e du sing. | namir | namiyir | namitir |
| 1re du plur. | namit | namiyit | namitit |
| 2e du plur. | namic | namiyic | namitic |
| 3e du plur. | namid | namiyid | namitid |
| 4e du plur. | namiv | namiyiv | namitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
namí \naˈmi\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « namí [naˈmi] »
Références
- « namí », dans Kotapedia