mutiles
: mutilés
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe mutiler | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu mutiles | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu mutiles | ||
mutiles \my.til\
Prononciation
- Paris (France) : écouter « mutiles [Prononciation ?] » (débutant)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe mutilar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) mutiles | ||
mutiles \muˈti.les\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de mutilar.
Prononciation
- Madrid : \muˈti.les\
- Séville : \muˈti.leh\
- Mexico, Bogota : \muˈti.l(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \muˈti.leh\
- Montevideo, Buenos Aires : \muˈti.les\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe mutilar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que tu mutiles | ||
mutiles \mu.ˈti.lɨʃ\ (Lisbonne) \mu.ˈtʃi.lis\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent du subjonctif de mutilar.