mustalintu

Étymologie

De musta (« noir ») et de lintu (« oiseau »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif mustalintu mustalinnut
Génitif mustalinnun mustalintujen
Partitif mustalintua mustalintuja
Accusatif mustalintu[1]
mustalinnun[2]
mustalinnut
Inessif mustalinnussa mustalinnuissa
Élatif mustalinnusta mustalinnuista
Illatif mustalintuun mustalintuihin
Adessif mustalinnulla mustalinnuilla
Ablatif mustalinnulta mustalinnuilta
Allatif mustalinnulle mustalinnuille
Essif mustalintuna mustalintuina
Translatif mustalinnuksi mustalinnuiksi
Abessif mustalinnutta mustalinnuitta
Instructif mustalinnuin
Comitatif mustalintuine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne mustalintuni mustalintumme
2e personne mustalintusi mustalintunne
3e personne mustalintunsa

mustalintu \ˈmustɑˌlintu\

  1. (Ornithologie) Macreuse noire, oiseau de nom scientifique Melanitta nigra.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Forme de nom commun

mustalintu \ˈmustɑˌlintu\

  1. Accusatif II singulier de mustalintu.