munja
Étymologie
- Du vieux slave млънии, mlŭnii (« foudre »).
Nom commun
munja, муња féminin
Nom commun
munja
- mer
Voir aussi
- médi ma munja
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe mungir | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que eu munja |
| que você/ele/ela munja | ||
| Impératif | Présent | |
| (3e personne du singulier) munja | ||