mudzé
Étymologie
- Dérivé de mudza (« vieillissement, obsolescence »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | mudzé | mudzeyé | mudzeté |
| 2e du sing. | mudzel | mudzeyel | mudzetel |
| 3e du sing. | mudzer | mudzeyer | mudzeter |
| 1re du plur. | mudzet | mudzeyet | mudzetet |
| 2e du plur. | mudzec | mudzeyec | mudzetec |
| 3e du plur. | mudzed | mudzeyed | mudzeted |
| 4e du plur. | mudzev | mudzeyev | mudzetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
mudzé \muˈdzɛ\ ou \muˈdze\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « mudzé [muˈdzɛ] »
Références
- « mudzé », dans Kotapedia