muñu
Voir aussi
:
munu
,
múnu
Basque
Étymologie
De l’
espagnol
mono
(«
mignon
»)
.
Nom commun
Déclinaison
Nom inanimé
Cas
Indéfini
Singulier
Pluriel
Absolutif
muñu
muñua
muñuak
Ergatif
muñuk
muñuak
muñuek
Datif
muñuri
muñuari
muñuei
Génitif
muñuren
muñuaren
muñuen
Comitatif
muñurekin
muñuarekin
muñuekin
Bénéfactif
muñurentzat
muñuarentzat
muñuentzat
Causatif
muñurengatik
muñuarengatik
muñuengatik
Instrumental
muñuz
muñuaz
muñuez
Inessif
muñutan
muñuan
muñuetan
Locatif
muñutako
muñuko
muñuetako
Allatif
muñutara
muñura
muñuetara
Terminatif
muñutaraino
muñuraino
muñuetaraino
Directif
muñutarantz
muñurantz
muñuetarantz
Destinatif
muñutarako
muñurako
muñuetarako
Ablatif
muñutatik
muñutik
muñuetatik
Partitif
muñurik
—
—
Prolatif
muñutzat
—
—
muñu
\
Prononciation
?
\
(
Affectueux
)
Chéri
.
ez negar egin,
muñu
.
ne pleure pas, mon chéri.
Synonymes
moñoño
,
moñoña
Références
Elhuyar hiztegiak