mouné
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | mouné | mouneyé | mouneté |
| 2e du sing. | mounel | mouneyel | mounetel |
| 3e du sing. | mouner | mouneyer | mouneter |
| 1re du plur. | mounet | mouneyet | mounetet |
| 2e du plur. | mounec | mouneyec | mounetec |
| 3e du plur. | mouned | mouneyed | mouneted |
| 4e du plur. | mounev | mouneyev | mounetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
mouné \mɔuˈnɛ\ ou \mouˈne\ ou \mouˈnɛ\ ou \mɔuˈne\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « mouné [mɔuˈnɛ] »
Références
- « mouné », dans Kotapedia