moemudé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | moemudé | moemudeyé | moemudeté |
| 2e du sing. | moemudel | moemudeyel | moemudetel |
| 3e du sing. | moemuder | moemudeyer | moemudeter |
| 1re du plur. | moemudet | moemudeyet | moemudetet |
| 2e du plur. | moemudec | moemudeyec | moemudetec |
| 3e du plur. | moemuded | moemudeyed | moemudeted |
| 4e du plur. | moemudev | moemudeyev | moemudetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
moemudé \moɛmuˈdɛ\ transitif
- Accueillir avec éclat, avec faste.
Prononciation
- France : écouter « moemudé [moɛmuˈdɛ] »
Références
- « moemudé », dans Kotapedia