moduntú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | moduntú | moduntuyú | moduntutú | 
| 2e du sing. | moduntul | moduntuyul | moduntutul | 
| 3e du sing. | moduntur | moduntuyur | moduntutur | 
| 1re du plur. | moduntut | moduntuyut | moduntutut | 
| 2e du plur. | moduntuc | moduntuyuc | moduntutuc | 
| 3e du plur. | moduntud | moduntuyud | moduntutud | 
| 4e du plur. | moduntuv | moduntuyuv | moduntutuv | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
moduntú \mɔdunˈtu\ ou \modunˈtu\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « moduntú [mɔdunˈtu] »
Références
- « moduntú », dans Kotapedia