mistrañ
Breton
Étymologie
De
mistr
, avec le suffixe
-añ
du superlatif.
Forme d’adjectif
Mutation
Forme
Non muté
mistrañ
Adoucissante
vistrañ
Nature
Forme
Positif
mistr
Comparatif
mistrocʼh
Superlatif
mistrañ
Exclamatif
mistrat
mistrañ
\ˈmis.trã\
Superlatif
de
mistr
.