mirjocʼh
Breton
Forme de verbe
Mutation
Forme
Non muté
mirjocʼh
Adoucissante
virjocʼh
mirjocʼh
\ˈmir.ʒɔx\
Deuxième personne du pluriel du passé défini de l’indicatif du verbe
miret
/
mirout
.
Variantes dialectales
(
Vannetais
)
mirazocʼh