ministerium
Étymologie
- Du latin ministerium.
Nom commun
ministerium masculin
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ministerium | ministeria |
| Vocatif | ministerium | ministeria |
| Accusatif | ministerium | ministeria |
| Génitif | ministeriī | ministeriōrum |
| Datif | ministeriō | ministeriīs |
| Ablatif | ministeriō | ministeriīs |
ministerium \Prononciation ?\ neutre
- Service.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Aide.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Ministère.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « ministerium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | ministerium | ministeriet |
| Pluriel | ministerier | ministerierna |
ministerium \Prononciation ?\ neutre
- (Politique) Ministère.
Dérivés
- minister
- ministär