minctus

Latin

Étymologie

Déverbal de mingo, dérivé de minctum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif minctŭs minctūs
Vocatif minctŭs minctūs
Accusatif minctum minctūs
Génitif minctūs minctuum
Datif minctūi
ou minctū
minctibus
Ablatif minctū minctibus

minctus \Prononciation ?\ masculin

  1. Action d'uriner.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif minctus minctă minctum minctī minctae minctă
Vocatif mincte minctă minctum minctī minctae minctă
Accusatif minctum minctăm minctum minctōs minctās minctă
Génitif minctī minctae minctī minctōrŭm minctārŭm minctōrŭm
Datif minctō minctae minctō minctīs minctīs minctīs
Ablatif minctō minctā minctō minctīs minctīs minctīs

minctus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de mingo.

Références