mimáis

Voir aussi : mimais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe mimar
Indicatif Présent (yo) mimáis
(tú) mimáis
(vos) mimáis
(él/ella/ello/usted) mimáis
(nosotros-as) mimáis
(vosotros-as) mimáis
(os) mimáis
(ellos-as/ustedes) mimáis
Imparfait (yo) mimáis
(tú) mimáis
(vos) mimáis
(él/ella/ello/usted) mimáis
(nosotros-as) mimáis
(vosotros-as) mimáis
(os) mimáis
(ellos-as/ustedes) mimáis
Passé simple (yo) mimáis
(tú) mimáis
(vos) mimáis
(él/ella/ello/usted) mimáis
(nosotros-as) mimáis
(vosotros-as) mimáis
(os) mimáis
(ellos-as/ustedes) mimáis
Futur simple (yo) mimáis
(tú) mimáis
(vos) mimáis
(él/ella/ello/usted) mimáis
(nosotros-as) mimáis
(vosotros-as) mimáis
(os) mimáis
(ellos-as/ustedes) mimáis

mimáis \miˈmais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de mimar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.