mihttármáhtu
Étymologie
- De mihttár (« instrument de mesure ») et de máhtu (« larve »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mihttármáhtu | mihttármáđut |
| Accusatif Génitif |
mihttármáđu | mihttármáđuid |
| Illatif | mihttármáhtui | mihttármáđuide |
| Locatif | mihttármáđus | mihttármáđuin |
| Comitatif | mihttármáđuin | mihttármáđuiguin |
| Essif | mihttármáhtun | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | mihttármáhton | mihttármáhtome | mihttármáhtomet |
| 2e personne | mihttármáhtot | mihttármáhtode | mihttármáhtodet |
| 3e personne | mihttármáhtus | mihttármáhtuska | mihttármáhtuset |
mihttármáhtu /ˈmihːtarmahtu/
- (Zoologie) Géométridé, phalène.
Meahciráđđehusa Luonddubálvalusaid áššedovdit johtet geassit lagešvuvddiin eará guovlluin davimus Sámis áicamin earret eará lagešvuvddiid áhtama mihttármáhtobeaiskkuin.
— (metsa.fi)- En été, les experts du Service Nature de Metsähallitus se sont rendus dans les forêts de bouleaux de montagne de diverses régions de l’extrême nord de la Laponie pour observer, entre autres, le rétablissement de ces forêts après les dégâts causés par les phalènes.
Notes
- Ne s’applique peut-être qu’aux larves de ces papillons.