merlé
Étymologie
- Dérivé de merla (« nausée, état nauséeux »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | merlé | merleyé | merleté |
| 2e du sing. | merlel | merleyel | merletel |
| 3e du sing. | merler | merleyer | merleter |
| 1re du plur. | merlet | merleyet | merletet |
| 2e du plur. | merlec | merleyec | merletec |
| 3e du plur. | merled | merleyed | merleted |
| 4e du plur. | merlev | merleyev | merletev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
merlé \mɛrˈlɛ\ ou \merˈle\ ou \mɛrˈle\ ou \merˈlɛ\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « merlé [mɛrˈlɛ] »
Références
- « merlé », dans Kotapedia