| Voir la conjugaison du verbe meritar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) meritaren |
| que (tú) meritaren | ||
| que (vos) meritaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) meritaren | ||
| que (nosotros-as) meritaren | ||
| que (vosotros-as) meritaren | ||
| que (os) meritaren | ||
| (ellos-as/ustedes) meritaren | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) meritaren | |
| que (tú) meritaren | ||
| que (vos) meritaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) meritaren | ||
| que (nosotros-as) meritaren | ||
| que (vosotros-as) meritaren | ||
| que (os) meritaren | ||
| (ellos-as/ustedes) meritaren | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) meritaren | |
| que (tú) meritaren | ||
| que (vos) meritaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) meritaren | ||
| que (nosotros-as) meritaren | ||
| que (vosotros-as) meritaren | ||
| que (os) meritaren | ||
| (ellos-as/ustedes) meritaren | ||
| Futur | que (yo) meritaren | |
| que (tú) meritaren | ||
| que (vos) meritaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) meritaren | ||
| que (nosotros-as) meritaren | ||
| que (vosotros-as) meritaren | ||
| que (os) meritaren | ||
| (ellos-as/ustedes) meritaren | ||
meritaren \me.ɾiˈta.ɾen\