melinus
: Melinus
Latin
Étymologie
Adjectif 1
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | melinus | melină | melinum | melinī | melinae | melină |
| Vocatif | meline | melină | melinum | melinī | melinae | melină |
| Accusatif | melinum | melinăm | melinum | melinōs | melinās | melină |
| Génitif | melinī | melinae | melinī | melinōrŭm | melinārŭm | melinōrŭm |
| Datif | melinō | melinae | melinō | melinīs | melinīs | melinīs |
| Ablatif | melinō | melinā | melinō | melinīs | melinīs | melinīs |
mēlīnus
Dérivés
Adjectif 2
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | melinus | melină | melinum | melinī | melinae | melină |
| Vocatif | meline | melină | melinum | melinī | melinae | melină |
| Accusatif | melinum | melinăm | melinum | melinōs | melinās | melină |
| Génitif | melinī | melinae | melinī | melinōrŭm | melinārŭm | melinōrŭm |
| Datif | melinō | melinae | melinō | melinīs | melinīs | melinīs |
| Ablatif | melinō | melinā | melinō | melinīs | melinīs | melinīs |
melinus
Adjectif 3
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | melinus | melină | melinum | melinī | melinae | melină |
| Vocatif | meline | melină | melinum | melinī | melinae | melină |
| Accusatif | melinum | melinăm | melinum | melinōs | melinās | melină |
| Génitif | melinī | melinae | melinī | melinōrŭm | melinārŭm | melinōrŭm |
| Datif | melinō | melinae | melinō | melinīs | melinīs | melinīs |
| Ablatif | melinō | melinā | melinō | melinīs | melinīs | melinīs |
mēlinus
Quasi-synonymes
Dérivés
- melinum
Références
- « melinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « melinus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage