meditate
Anglais
Étymologie
- Du latin meditor.
Verbe
meditate
Dérivés
Prononciation
- États-Unis : écouter « meditate [Prononciation ?] »
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | meditato \me.di.ˈta.to\ |
meditati \me.di.ˈta.ti\ |
| Féminin | meditata \me.di.ˈta.ta\ |
meditate \me.di.ˈta.te\ |
meditate \me.di.ˈta.te\
- Féminin pluriel de meditato.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe meditare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin singulier) meditate | ||
| Indicatif | Présent | |
| (voi) meditate | ||
| Impératif | Présent | |
| (2e personne du pluriel) meditate | ||
meditate \me.di.ˈta.te\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Adverbe
meditate \Prononciation ?\
- A dessein, délibérément.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
meditate \Prononciation ?\
- Vocatif masculin singulier de meditatus.
Références
- « meditate », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage