mattus
Latin
Étymologie
- De l’indo-européen commun *mad- (« mouillé, luisant, replet »), qui donne aussi madeo en latin.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | mattus | mattă | mattum | mattī | mattae | mattă |
| Vocatif | matte | mattă | mattum | mattī | mattae | mattă |
| Accusatif | mattum | mattăm | mattum | mattōs | mattās | mattă |
| Génitif | mattī | mattae | mattī | mattōrŭm | mattārŭm | mattōrŭm |
| Datif | mattō | mattae | mattō | mattīs | mattīs | mattīs |
| Ablatif | mattō | mattā | mattō | mattīs | mattīs | mattīs |
mattus \Prononciation ?\ ; première classe
Variantes
Références
- « mattus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage