matkailuauto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de matkailu tourisme, voyage ») et de auto voiture »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif matkailuauto matkailuautot
Génitif matkailuauton matkailuautojen
Partitif matkailuautoa matkailuautoja
Accusatif matkailuauto[1]
matkailuauton[2]
matkailuautot
Inessif matkailuautossa matkailuautoissa
Élatif matkailuautosta matkailuautoista
Illatif matkailuautoon matkailuautoihin
Adessif matkailuautolla matkailuautoilla
Ablatif matkailuautolta matkailuautoilta
Allatif matkailuautolle matkailuautoille
Essif matkailuautona matkailuautoina
Translatif matkailuautoksi matkailuautoiksi
Abessif matkailuautotta matkailuautoitta
Instructif matkailuautoin
Comitatif matkailuautoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne matkailuautoni matkailuautomme
2e personne matkailuautosi matkailuautonne
3e personne matkailuautonsa

matkailuauto \ˈmɑt.kɑi̯.lu.ˌɑu̯.to\

  1. (Transport) (Tourisme) Camping-car, autocaravane.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes