matkailija

Étymologie

(Date à préciser) Dérivé de matkailla voyager »), avec le suffixe -ja.

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif matkailija matkailijat
Génitif matkailijan matkailijoiden
matkailijoitten
matkailijain (rare)
Partitif matkailijaa matkailijoita
Accusatif matkailija[1]
matkailijan[2]
matkailijat
Inessif matkailijassa matkailijoissa
Illatif matkailijaan matkailijoihin
Élatif matkailijasta matkailijoista
Adessif matkailijalla matkailijoilla
Allatif matkailijalle matkailijoille
Ablatif matkailijalta matkailijoilta
Essif matkailijana matkailijoina
Translatif matkailijaksi matkailijoiksi
Abessif matkailijatta matkailijoitta
Instructif matkailijoin
Comitatif matkailijoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne matkailijani matkailijamme
2e personne matkailijasi matkailijanne
3e personne matkailijansa

matkailija \ˈmɑt̪.kɑi̯.ˌli.jɑ\

  1. Voyageur, voyageuse.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Touriste.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

matkailija \ˈmɑtkɑilijɑ\

  1. Accusatif II singulier de matkailija.