marraskuu
Étymologie
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | marraskuu | marraskuut |
| Génitif | marraskuun | marraskuiden marraskuitten |
| Partitif | marraskuuta | marraskuita |
| Accusatif | marraskuu [1] marraskuun [2] |
marraskuut |
| Inessif | marraskuussa | marraskuissa |
| Illatif | marraskuuhun | marraskuihin |
| Élatif | marraskuusta | marraskuista |
| Adessif | marraskuulla | marraskuilla |
| Allatif | marraskuulle | marraskuille |
| Ablatif | marraskuulta | marraskuilta |
| Essif | marraskuuna | marraskuina |
| Translatif | marraskuuksi | marraskuiksi |
| Abessif | marraskuutta | marraskuitta |
| Instructif | - | marraskuin |
| Comitatif | - | marraskuine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | marraskuuni | marraskuumme |
| 2e personne | marraskuusi | marraskuunne |
| 3e personne | marraskuunsa | |
marraskuu \ˈmɑ.rːɑsˌkuː\
| Précédé de lokakuu |
Mois de l’année en finnois | Suivi de joulukuu |
|---|
Forme de nom commun
marraskuu \ˈmɑrːɑsˌkuː\
- Accusatif II singulier de marraskuu.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « marraskuu [ˈmɑ.rːɑsˌkuː] »
- Finlande (Helsinki) : écouter « marraskuu [Prononciation ?] »