margalh
Étymologie
- (Nom commun 1) Du latin mergulus.
- (Nom commun 2) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici..
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| margalh \marˈɣal\ | margalhs \marˈɣals\ | 
margalh [marˈɣal] masculin (graphie normalisée)
Variantes orthographiques
Dérivés
- margalhar (« patauger »)
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| margalh \marˈɣal\ | margalhs \marˈɣals\ | 
margalh [marˈɣal] masculin (graphie normalisée)
Dérivés
- margalhièra (« champ de ray-grass »)
- margalhet (« touffe d’ivraie »)
Synonymes
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes
- margal (« penchant au plaisir sexuel »)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Gui Benoèt, Las plantas, lexic, IEO edicions, 2008, ISBN 978-2-85910-453-5