manikúra
Étymologie
- Du français manicure.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | manikúra | manikúry | 
| Génitif | manikúry | manikúr | 
| Datif | manikúře | manikúrám | 
| Accusatif | manikúru | manikúry | 
| Vocatif | manikúro | manikúry | 
| Locatif | manikúře | manikúrách | 
| Instrumental | manikúrou | manikúrami | 
manikúra \Prononciation ?\ féminin
Apparentés étymologiques
- manikér
- pedikúra
Voir aussi
- manikúra sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)