mandarín
Espagnol
Étymologie
- Du portugais mandarim.
Nom commun
mandarín \Prononciation ?\ masculin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « mandarín [Prononciation ?] »
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Étymologie
- De l’allemand Mandarin.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mandarín | mandaríni ou mandarínové |
| Génitif | mandarína | mandarínů |
| Datif | mandarínovi | mandarínům |
| Accusatif | mandarína | mandaríny |
| Vocatif | mandaríne | mandaríni ou mandarínové |
| Locatif | mandarínovi | mandarínech |
| Instrumental | mandarínem | mandaríny |
mandarín \Prononciation ?\ masculin animé
Dérivés
- mandarinka
- mandarínský
- mandarínština
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage