maminčin
Étymologie
Adjectif possessif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | maminčin | maminčina | maminčino | |
| vocatif | maminčin | maminčina | maminčino | ||
| accusatif | maminčina | maminčin | maminčinu | maminčino | |
| génitif | maminčina | maminčiny | maminčina | ||
| locatif | maminčině | ||||
| datif | maminčinu | maminčině | maminčinu | ||
| instrumental | maminčiným | maminčinou | maminčiným | ||
| pluriel | nominatif | maminčini | maminčiny | maminčina | |
| vocatif | maminčini | maminčiny | maminčina | ||
| accusatif | maminčiny | maminčina | |||
| génitif | maminčiných | ||||
| locatif | maminčiných | ||||
| datif | maminčiným | ||||
| instrumental | maminčinými | ||||
maminčin \Prononciation ?\
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage