mahdollinen

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif mahdollinen mahdolliset
Génitif mahdollisen mahdollisten
mahdollisien
Partitif mahdollista mahdollisia
Accusatif mahdollinen[1]
mahdollisen[2]
mahdolliset
Inessif mahdollisessa mahdollisissa
Illatif mahdolliseen mahdollisiin
Élatif mahdollisesta mahdollisista
Adessif mahdollisella mahdollisilla
Allatif mahdolliselle mahdollisille
Ablatif mahdolliselta mahdollisilta
Essif mahdollisena mahdollisina
Translatif mahdolliseksi mahdollisiksi
Abessif mahdollisetta mahdollisitta
Instructif mahdollisin
Comitatif mahdollisine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne mahdolliseni mahdollisemme
2e personne mahdollisesi mahdollisenne
3e personne mahdollisensa
Nature Forme
Positif mahdollinen
Comparatif mahdollisempi
Superlatif mahdollisin

mahdollinen \ˈmɑhdolːinen\

  1. Éventuel.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Possible.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Faisable.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme d’adjectif

mahdollinen \ˈmɑhdolːinen\

  1. Accusatif II singulier de mahdollinen.