magnehta
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | magnehta | magnehtat |
| Accusatif Génitif |
magnehta | magnehtaid |
| Illatif | magnehtii | magnehtaide |
| Locatif | magnehtas | magnehtain |
| Comitatif | magnehtain | magnehtaiguin |
| Essif | magnehtan | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | magnehtan | magnehtame | magnehtamet |
| 2e personne | magnehtat | magnehtade | magnehtadet |
| 3e personne | magnehtas | magnehtaska | magnehtaset |
magnehta /ˈmɑɡnehtɑ/
- Aimant.
Geavahit magnehta ja áhcagahttit dassái go stálli ii šat leat magnehtalaš (go lea sullii 770 0C).
— (girji.info)- On utilise un aimant et on chauffe au rouge jusqu’à ce que l’acier ne soit plus magnétique (lorsqu’il est à environ 700° C).
Variantes
Dérivés
- magnehtalaš — magnétique
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | magnehtan | magnehtame | magnehtamet |
| 2e personne | magnehtat | magnehtade | magnehtadet |
| 3e personne | magnehtas | magnehtaska | magnehtaset |
magnehta /ˈmɑɡnehtɑ/