maantieteellinen
Étymologie
- Dérivé de maantiede (« géographie »), avec le suffixe -llinen.
Adjectif
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | maantieteellinen | maantieteelliset |
| Génitif | maantieteellisen | maantieteellisten maantieteellisien |
| Partitif | maantieteellistä | maantieteellisiä |
| Accusatif | maantieteellinen [1] maantieteellisen [2] |
maantieteelliset |
| Inessif | maantieteellisessä | maantieteellisissä |
| Illatif | maantieteelliseen | maantieteellisiin |
| Élatif | maantieteellisestä | maantieteellisistä |
| Adessif | maantieteellisellä | maantieteellisillä |
| Allatif | maantieteelliselle | maantieteellisille |
| Ablatif | maantieteelliseltä | maantieteellisiltä |
| Essif | maantieteellisenä | maantieteellisinä |
| Translatif | maantieteelliseksi | maantieteellisiksi |
| Abessif | maantieteellisettä | maantieteellisittä |
| Instructif | — | maantieteellisin |
| Comitatif | — | maantieteellisine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | maantieteelliseni | maantieteellisemme |
| 2e personne | maantieteellisesi | maantieteellisenne |
| 3e personne | maantieteellisensä | |
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | maantieteellinen |
| Comparatif | maantieteellisempi |
| Superlatif | maantieteellisin |
maantieteellinen \ˈmɑːnˌtieteːlːinen\
- Géographique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme d’adjectif
maantieteellinen \ˈmɑːnˌtieteːlːinen\
- Accusatif II singulier de maantieteellinen.