móc
Étymologie
Verbe
móc \mut͡s\ imperfectif (voir la conjugaison)
- Pouvoir.
Jeśli chcesz jechać, to proszę bardzo, możesz polecieć nawet do Australii.
- Si vous voulez y aller, alors allez-y, vous pouvez même vous envoler pour l’Australie.
Król mógłby był w tej chwili rzucić się na swego prześladowcę i przeszyć go szpadą nawylot, lecz w odległości dwustu kroków nadlatywali inni jezdcy polscy, więc pochylił się nanowo w kulbace i pomknął, jak strzała z tatarskiego łuku puszczona.
— (Henryk Sienkiewicz, Potop)- Le roi aurait pu se jeter sur son poursuivant à ce moment et le transpercer avec une épée, mais d'autres cavaliers polonais s'avancèrent à deux cents pas, alors il se remit en selle et courut comme la flèche d'un arc tatar.
Composés
Apparentés étymologiques
- moc (« pouvoir, puissance »)
- możliwy (« possible »)
- możliwość (« possibilité »)
- niemożliwy (« impossible »)
- możny (« puissant »)
- można (« c’est possible »)
- możność (« puissance, potentialité »)
- zamożny (« riche »)
- niemoc (« faiblesse »)
Prononciation
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : móc. (liste des auteurs et autrices)