månad
: manad
Étymologie
- Du vieux norrois mánaðr (« lune »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |||
|---|---|---|---|---|
| Indéfini | Défini | Indéfini | Défini | |
| Masculin | månad | månaden | månader | månadene |
| månad | månaden | månadar | månadane | |
månad \Prononciation ?\ masculin
- Mois.
Det er tolv måneder i året.
- Il y a douze mois dans l’année.
Januar er første måned i året.
- Janvier est le premier mois de l’année.
Variantes dialectales
- måned (bokmål)
Étymologie
- Du vieux suédois manaþer, du vieux norrois mánaðr (« lune »).
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | månad | månaden |
| Pluriel | månader | månaderna |
månad \Prononciation ?\ commun
- Mois.
Dérivés
Prononciation
- Suède : écouter « månad [Prononciation ?] »