máksingoarta
Étymologie
- De máksin (« paiement ») et de goarta (« carte »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | máksingoarta | máksingoarttat |
| Accusatif Génitif |
máksingoartta | máksingoarttaid |
| Illatif | máksingortii | máksingoarttaide |
| Locatif | máksingoarttas | máksingoarttain |
| Comitatif | máksingoarttain | máksingoarttaiguin |
| Essif | máksingoartan | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | máksingoartan | máksingoartame | máksingoartamet |
| 2e personne | máksingoartat | máksingoartade | máksingoartadet |
| 3e personne | máksingoartas | máksingoartaska | máksingoartaset |
máksingoarta /ˈmaksinɡoɑ̯rtɑ/
- (Banque) Carte de paiement, carte bancaire.
Automáhta čuožžu váldouvssa guoras, doppe sáhtát máksit ruđain dahje máksingoartan.
— (finnmarkssykehuset.no)- Un automate se trouve à côté de l’entrée principale, où là on peut payer avec de l’argent ou avec une carte bancaire.