máhtolaš
Étymologie
- De máhttu (« savoir-faire », « compétence ») avec le suffixe de dérivation adjectivale -laš.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | máhtolaš | máhtolaččat |
| Accusatif Génitif |
máhtolačča | máhtolaččaid |
| Illatif | máhtolažžii | máhtolaččaide |
| Locatif | máhtolaččas | máhtolaččain |
| Comitatif | máhtolaččain | máhtolaččaiguin |
| Essif | máhtolažžan | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|
| máhtolaš | máhtolit | máhtoleamos |
máhtolaš /ˈmahtopolɑʃ/ adjectif attribut
Dérivés
- máhtolašvuohta — connaissance, savoir-faire
Forme d’adjectif
máhtolaš /ˈhahpolɑʃ/ invariable
- Épithète de máhtolaš.