lutunez
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| lutunez | lutunezed | 
lutunez \ly.ˈtỹː.nɛs\ féminin (pour un homme, on dit : lutun)
- (Mythologie) (Fantastique) Lutine.
- Hag, e dog en e zorn, maro kentocʼh evit beo, e tro kein d’ar lutunez. — (Koulmig Arvor, Job ar spontik, in Kroaz ar Vretoned, no 361, 23 décembre 1912, page 3d)- Et, son chapeau à la main, plus mort que vivant, il tourne le dos à la lutine.