luladá
Étymologie
- Dérivé de lulá (« exciter »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | luladá | luladayá | luladatá |
| 2e du sing. | luladal | luladayal | luladatal |
| 3e du sing. | luladar | luladayar | luladatar |
| 1re du plur. | luladat | luladayat | luladatat |
| 2e du plur. | luladac | luladayac | luladatac |
| 3e du plur. | luladad | luladayad | luladatad |
| 4e du plur. | luladav | luladayav | luladatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « luladá [lulaˈda] »
Références
- « luladá », dans Kotapedia