lugá
Étymologie
- Dérivé de luga (« matraque, tonfa »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | lugá | lugayá | lugatá |
| 2e du sing. | lugal | lugayal | lugatal |
| 3e du sing. | lugar | lugayar | lugatar |
| 1re du plur. | lugat | lugayat | lugatat |
| 2e du plur. | lugac | lugayac | lugatac |
| 3e du plur. | lugad | lugayad | lugatad |
| 4e du plur. | lugav | lugayav | lugatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « lugá [luˈga] »
Références
- « lugá », dans Kotapedia