ludá
Étymologie
- Dérivé de luda (« critère »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ludá | ludayá | ludatá |
| 2e du sing. | ludal | ludayal | ludatal |
| 3e du sing. | ludar | ludayar | ludatar |
| 1re du plur. | ludat | ludayat | ludatat |
| 2e du plur. | ludac | ludayac | ludatac |
| 3e du plur. | ludad | ludayad | ludatad |
| 4e du plur. | ludav | ludayav | ludatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ludá [luˈda] »
Références
- « ludá », dans Kotapedia