lucʼhedenn
Forme de nom commun
| Collectif | Singulatif | Pluriel | 
|---|---|---|
| lucʼhed | lucʼhedenn | lucʼhedennoù | 
lucʼhedenn \lyˈɣeːdɛn\ singulatif féminin
- Singulatif de lucʼhed.
Ouz sked eul luc’hedenn ec’h anavezas Katell goz.
— (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon [Contes du pays de l’Aulne], Kemper, 1950, page 83)- À la lueur d’un éclair, il reconnut la vieille Catherine.