loen
Étymologie
- Du moyen breton lozn, mentionné aussi dans le Catholicon sous la forme loezn.
- À comparer avec le gallois llwdn « petit d’animal » et le cornique lonn « bouvillon, taurillon ».
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| loen | loened | 
loen \ˈlwẽːn\ masculin
Synonymes
Dérivés
- loen-blein
- loen-blev
- loen-deñved
- loen doñv
- loen gouez
- loen-kezeg
- loen-kig
- loen-korn
- loen-nij
- loen-pluñv
- loen-porzh
- loen-samm
- loen-saout
- loen-stlej
- loen-stern
- loen-tenn
- loen-ti
- loenden
- loenediñ
- loenedus
- loenek
- loenegezh
- loenerezh
- loenerezhiñ
- loenigan
- loeniñ
- loenoniezh
- loenoniour
- henloenoniour
 
- loenoniourez
- henloenoniourez
 
Prononciation
- France (Bretagne) : écouter « loen [Prononciation ?] »
- Nantes (France) : écouter « loen [Prononciation ?] » (bon niveau)