linguista

Italien

Étymologie

Dérivé de lingua, avec le suffixe -ista.

Nom commun

Singulier Pluriel
Masculin linguista
\lin.ˈgwi.sta\
linguisti
\lin.ˈgwi.sti\
Féminin linguiste
\lin.ˈgwi.ste\

linguista \lin.ˈɡwi.sta\ masculin et féminin identiques

  1. Linguiste.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Étymologie

Dérivé savant du latin lingua langue ») et avec suffixe -ista.

Nom commun

Singulier Pluriel
linguista
\lin.ˈɡwi.sto̯\
linguistas
\lin.ˈɡwi.sto̯s\

linguista \lin.ˈɡwi.sto̯\ masculin et féminin identiques (graphie normalisée)

  1. (Linguistique) Linguiste.

Variantes orthographiques

Références

Portugais

Étymologie

Dérivé de lingua, avec le suffixe -ista.

Nom commun

SingulierPluriel
linguista linguistas

linguista \lĩ.gwˈiʃ.tɐ\ (Lisbonne) \lĩ.gwˈis.tə\ (São Paulo) ou masculin et féminin identiques

  1. Linguiste.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes orthographiques

Prononciation

Références

  • « linguista », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage