liitohaukka

Étymologie

Composé de liito fait de planer ») et de haukka faucon »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif liitohaukka liitohaukat
Génitif liitohaukan liitohaukkojen
liitohaukkain (rare)
Partitif liitohaukkaa liitohaukkoja
Accusatif liitohaukka[1]
liitohaukan[2]
liitohaukat
Inessif liitohaukassa liitohaukoissa
Élatif liitohaukasta liitohaukoista
Illatif liitohaukkaan liitohaukkoihin
Adessif liitohaukalla liitohaukoilla
Ablatif liitohaukalta liitohaukoilta
Allatif liitohaukalle liitohaukoille
Essif liitohaukkana liitohaukkoina
Translatif liitohaukaksi liitohaukoiksi
Abessif liitohaukatta liitohaukoitta
Instructif liitohaukoin
Comitatif liitohaukkoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne liitohaukkani liitohaukkamme
2e personne liitohaukkasi liitohaukkanne
3e personne liitohaukkansa

liitohaukka \ˈliːtoˌhɑukːɑ\

  1. (Ornithologie) Élanion blanc, élanion blac, oiseau de nom scientifique Elanus caeruleus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Forme de nom commun

liitohaukka \ˈliːtoˌhɑukːɑ\

  1. Accusatif II singulier de liitohaukka.