ligundé
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ligundé | ligundeyé | ligundeté |
| 2e du sing. | ligundel | ligundeyel | ligundetel |
| 3e du sing. | ligunder | ligundeyer | ligundeter |
| 1re du plur. | ligundet | ligundeyet | ligundetet |
| 2e du plur. | ligundec | ligundeyec | ligundetec |
| 3e du plur. | ligunded | ligundeyed | ligundeted |
| 4e du plur. | ligundev | ligundeyev | ligundetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
ligundé \ligunˈdɛ\ ou \ligunˈde\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ligundé [ligunˈdɛ] »
Références
- « ligundé », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.