licá
Étymologie
- Dérivé de lica (« outil, instrument pour serrer, maintenir »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | licá | licayá | licatá | 
| 2e du sing. | lical | licayal | licatal | 
| 3e du sing. | licar | licayar | licatar | 
| 1re du plur. | licat | licayat | licatat | 
| 2e du plur. | licac | licayac | licatac | 
| 3e du plur. | licad | licayad | licatad | 
| 4e du plur. | licav | licayav | licatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
licá \liˈʃa\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « licá [liˈʃa] »
Références
- « licá », dans Kotapedia