libudá
Étymologie
- Dérivé de libú (« élire »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | libudá | libudayá | libudatá |
| 2e du sing. | libudal | libudayal | libudatal |
| 3e du sing. | libudar | libudayar | libudatar |
| 1re du plur. | libudat | libudayat | libudatat |
| 2e du plur. | libudac | libudayac | libudatac |
| 3e du plur. | libudad | libudayad | libudatad |
| 4e du plur. | libudav | libudayav | libudatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « libudá [libuˈda] »
Références
- « libudá », dans Kotapedia