lazavá
Étymologie
- Dérivé de lazava (« cause, raison »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | lazavá | lazavayá | lazavatá |
| 2e du sing. | lazaval | lazavayal | lazavatal |
| 3e du sing. | lazavar | lazavayar | lazavatar |
| 1re du plur. | lazavat | lazavayat | lazavatat |
| 2e du plur. | lazavac | lazavayac | lazavatac |
| 3e du plur. | lazavad | lazavayad | lazavatad |
| 4e du plur. | lazavav | lazavayav | lazavatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « lazavá [lazaˈva] »
Références
- « lazavá », dans Kotapedia