lavaké
Étymologie
- Dérivé de lavaka (« voie d’eau, fuite »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | lavaké | lavakeyé | lavaketé |
| 2e du sing. | lavakel | lavakeyel | lavaketel |
| 3e du sing. | lavaker | lavakeyer | lavaketer |
| 1re du plur. | lavaket | lavakeyet | lavaketet |
| 2e du plur. | lavakec | lavakeyec | lavaketec |
| 3e du plur. | lavaked | lavakeyed | lavaketed |
| 4e du plur. | lavakev | lavakeyev | lavaketev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
lavaké \lavaˈkɛ\ ou \lavaˈke\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « lavaké [lavaˈkɛ] »
Références
- « lavaké », dans Kotapedia