lanolin
Étymologie
- De l’allemand Lanolin.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | lanolin | lanolina | lanolini |
| Accusatif | lanolin | lanolina | lanoline |
| Génitif | lanolina | lanolinov | lanolinov |
| Datif | lanolinu | lanolinoma | lanolinom |
| Instrumental | lanolinom | lanolinoma | lanolini |
| Locatif | lanolinu | lanolinih | lanolinih |
lanolin \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Chimie) Lanoline.
Étymologie
- De l’allemand Lanolin.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | lanolin | lanoliny |
| Génitif | lanolinu | lanolinů |
| Datif | lanolinu | lanolinům |
| Accusatif | lanolin | lanoliny |
| Vocatif | lanoline | lanoliny |
| Locatif | lanolinu | lanolinech |
| Instrumental | lanolinem | lanoliny |
lanolin \Prononciation ?\ masculin inanimé
Voir aussi
- lanolin sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)