lanko
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | lanko | langot |
| Génitif | langon | lankojen |
| Partitif | lankoa | lankoja |
| Accusatif | lanko [1] langon [2] |
langot |
| Inessif | langossa | langoissa |
| Élatif | langosta | langoista |
| Illatif | lankoon | lankoihin |
| Adessif | langolla | langoilla |
| Ablatif | langolta | langoilta |
| Allatif | langolle | langoille |
| Essif | lankona | lankoina |
| Translatif | langoksi | langoiksi |
| Abessif | langotta | langoitta |
| Instructif | — | langoin |
| Comitatif | — | lankoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | lankoni | lankomme |
| 2e personne | lankosi | lankonne |
| 3e personne | lankonsa | |
lanko \ˈlɑŋko\
- (Famille) Beau-frère.
Vocabulaire apparenté par le sens
- kyty — beau-frère de l’épouse
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « lanko [ˈlɑŋko] »
Forme de nom commun
lanko /ˈlɑnko/
- Accusatif II singulier de lanko.