lambë

Voir aussi : Lambe, lambe, lambé, lámbe̱

Étymologie

De lamba (l’organe de la langue).

Nom commun

lambe- Singulier Duel Pluriel partitif Pluriel
Nominatif lambëlambetlambelilambi
Génitif lambeolambetolambelionlambion
Possessif lambevalambetwalambelivalambeiva
Locatif lambessëlambetsëlambelissenlambessen
Ablatif lambellolambeltolambelillo
ou lambelillon
lambellon
ou lambellor
Allatif lambennalambentalambelinarlambennar
Datif lambenlambentlambelinlambein
Instrumental lambenenlambentenlambelinenlambeinen
(Accusatif) lambélambetlambelílambeí
(Respectif) lambeslambeteslambelislambeis

lambë \Prononciation ?\ nominatif singulier

  1. (Linguistique) Langage, langue.
  2. (Linguistique) Nom du tengwa no 26. Ce tengwa a le son « l ».


Dérivés

  • lambelë
  • lambetengwë